فِ ححَيآتٍتي |( ـأنسسَآن )| ،تمآمِآً كـْ / آلآكسسٌجين ! 
 آن آنششغلً عُني أو آبتععدِ قليلآً » ـأخختنقتَ
 
 إذآ مآجآبگ - إلشۉقَ ،عيب / تجيبگ إلحآجـﮧ
 
 ﺑﯾضَ اللّہ ۆجَہ ﺧﻟ̲ي : - لا ﺳؤﭑل ، ، ۆ لا ﺧﺑر 
 
 ﺂحببتكک  ﻟ درجة ﺂلبكآء ۆ خذلتني ﻟحد ﺂلضحک
 
 ﺂيقن ﺑ أنگ لنَ تسمعنيّ لگنني لآ زلتَ ﺂردد ﺂشتقت لگ »
 
 ﻣﻣﺗليُ قَلبِيـًﮯ حَگِي ۆﭑﻓعٱلڳ ﺗَﻓرَضَ عَـلـيًـﮯ السَـگًوتَ
 
 خِذينيْ مِن ﺂحَضآنْ آلشِقَى ( وِآحتوِينَيْ )
 
 ﻋﯾﺑﮖ ﺑﺧﯾل ،، وﻋﯾبُ ﻣﻏﻟﯾﮖ ﻁﻣاعَ
 
 . . . حبيبـﮯ حلت آلفرقـآ وبعثرت بجفـآڪ ﺄﯛݛآق
 
 عزﺂي بغيبتـڪ صورة علـﮯ بعدـڪ تـﯛآسينـﮯ
 
 آטּـآ خجـولـہ  ولـي أحسآس ~ مآيفهمـوטּـہ
 
 ودّي الليله أطير ياطير علّمني السفر
 
 كيفما اكون لا يشبهني الاخرون ] [ ♥ ] 
 
 لـآ تـعآآند ثم آسويهآ وآغيب ~ و لـآ تـهَددني ترى كَلي [ ع ن آ د ] !
 
 غ‘ـلآڪْ ۈسْطٍ آلْقَلْبٍ مَالَـﮧ نِهَـآإيَـﮧ
 
 {"يكفيني دفى انسان"}"{يشاركني فرح واحزان"}
 
 •● ضم‘ـنێ { مآبيـن قآـبڴ" وآلع‘ــيۇۇن ."خ‘ ـآـنێ آنسێ زِمآني" ۇآلم‘ــڴآإن
 
 ضم‘ـني " بآح َ‘ـسآإُس .~ تڴـفى يآح‘ـنـۆۆن { ۆآرِۆني من فـيض "ح‘ـبـڴ ۆآلح‘ــٌـنآن 
 
 طمنۈه  إن [ البعد ] مآينقص من غـلآتہ 
 
 • من ڪثر مآ » [ أغليـہ ] « صرت أفرح بزلآتـہ
 
 لــبــى عـيـونـكـ جابـت  العيد   فيني  ولــبـى غرآآآمكـ كـل ماحل طاريه
 
 " مَج‘ـَـَنَۈنَ مَنَ لقىآ مَثلْ [ قلبيـۓ ] ۈ عآفـﮧ ‘
 
 منْ| الدِنْيَا |-» أنَا مَآبِيْ سوَى |[ عَفْو ]| العَلِيْ التَوَابْ
 
 أنَا فَرْحي لِمنْ حُولِي ۈ أيّامِي فِدآ الآصْحَابْ
 
 سلامة الإنسان ‘ فيـﮯ حلاۈة اللسان